Powiat zamojski. Kawęczynek na roztoczańskich szlakach. W tym miejscu nadal oddycha się historią

Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi jeszcze z 1555 r. Wiadomo, że kiedyś wieś wchodziła w skład orynackiego klucza szczebrzeszyńskiego, a w 1800 r. działał tutaj folwark oraz karczma (według spisu z 1921 r. stało w Kawęczynku 21 domów, w których żyło 143 mieszkańców, wyłącznie Polaków). Miejscowość zachowała swój dawny, sielski i jakiś wręcz błogi charakter.

To miejsce przez ostatnie pół wieku chyba się niewiele zmieniło. Po staremu można przy nim usiąść, popatrzeć na ludzi rąbiących drewno czy pracujących w ogrodach, na okoliczne pagórki oraz drewniane domy. Widać stamtąd też murowaną figurę z 1906 roku. Zwykle wygląda odświętnie, bo przystrajana jest przez okolicznych mieszkańców w kolorowe szarfy. Przy figurze ustawiane są też naręcza kwiatów.

W jej centrum stoi drewniany sklepik w którym sprzedawano kiedyś landryny, oranżadę, chleb i piwo. Teraz jest pusty, jednak po staremu można na nim zobaczyć szyld z napisem „Art. Spożywcze i przemysłowe”. Przez szklane okienko dostrzegliśmy w jego wnętrzu kilka ław i mały „święty obrazek” na ścianie. Wygląda zatem na to, że sklepik nadal jest miejscem spotkań mieszkańców wsi.

Warto też wyruszyć na okoliczne szlaki. Zimą jest tam niezwykle pięknie. To nasza propozycja na styczniowy i lutowy spacer.